ශබ්දය, භාෂාව හා වචනය පිළිබඳව මා විසින් කරන ලද පර්යේෂණයක ප්‍රතිඵල මෙසේ දක්වමි. ඉතාමත් සංකීර්ණ පරමාණුක ක්‍රියාවලීන් සාමාන්‍ය ජනයාට තේරුම් ගැනීමට හැකිවන අයුරින් සරළව හුවා දැක්වීමට උත්සහ ගතිමි.
ශබ්දයක් හටගැනීමට නම් ගැටීමක් සිදුවිය යුතුය. ගැටීම සඳහා වස්තු 2ක් හෝ වැඩි ගණනක් තිබිය යුතුය. වස්තු යනු ශක්ති ස්වරූපයකි. විශ්වයේ අලුතින් මන්දාකිණියක් සැකසෙන අවස්ථාව සලකමු. ආරම්භයේදී කිසිවක් නොමැත. පිටත මන්දාකිණි වලින් විකිරණ විහිදේ. එම විකිරණද ශක්ති ස්වරූපයකි. එම ශක්තීන් ඒක රාශී වීමෙන් සුළි සැකසේ. එම සුළි භ්‍රමණය වන දිශාව අනුව කාන්දම් ශක්තියක් හටගනී. විරුද්ධ දිශාවට කැරකෙන සුළි ආකර්ෂණය වේ. ඒවා ඒකරාශී වීමෙන් ක්වාක, බෝසෝන, ලෙප්ටන ආදිය සැකසේ. ඒවාද ඒකරාශී වීමෙන් ප්‍රෝටෝන, න්‍යුට්‍රෝන හා ඉලෙක්ට්‍රෝන සැකසේ. එමගින් විවිධ වර්ගයේ පරමාණු බිහි වේ. පරමාණු අතර ඇතිවන බන්ධන නිසා අණු බිහි වේ.
අවසාන වශයෙන් සම්පූර්ණ මන්දාකිණියම බිහිවන්නේ මේ ආකාරයටය. දැන් එක ලඟ පවතින අණු 2ක් සලකමු. කිසියම් බලයක් හේතුවෙන් අණු 2 ඝට්ටනය වුවහොත් ඒ අවට ඇති අණු වලටද එය බලපායි. ඒවා කිසියම් රිද්මයකට අනුව සෙලවීමට පටන් ගනී. එවිට එය අන්වායාම තරංගයක් ලෙස හැඳින්වේ. භාෂාවේ ආරම්භය මෙයයි. ඇතිවන රිද්මයට එම අණුවල ස්වභාවය, අණු අතර පරතරය, සෙලවෙන දුර, අණු වල භ්‍රමණය ආදී නොයෙක් දෑ බලපායි.
මුලින් භාෂාව බිහි වූයේ අණු අතර සන්නිවේදනය සඳහාය. එක් අණුවක් සෙලවෙන විට ඊට ආසන්නයේ අණු ඒ බව දැන ගනී. දැනගෙන ඒවාද ඊට අනුරූපව සෙලවේ. දැනගන්නේ කෙසේද? විද්‍යුත් හා චුම්භක ශක්ති හේතුවෙනි.
පසුකලෙක ජීවීන් බිහි වූවාට පසු ශබ්දය ඔවුන්ටද උපකාරී වේ. අණු වලින් ජීවීන් බිහිවන ආකාරය පිළිබඳව අග්ගඤ්ඤ සූත්‍රයේ විස්තර කොට ඇත. ඒ පිළිබඳව වැඩි විස්තර පසුව ලිපියක සාකච්ඡා කිරීමට බලාපොරොත්තු වෙමි. මෙම ලිපියෙහි අවධානය යොමු කරන්නේ භාෂාව පිළිබඳවයි.
භාෂාවක් ඇත්තේ භාෂණය සඳහාය. ඕනෑම ජීවියෙකුට භාෂාවක් ඇත. මිනිසුන්ට පමණක් නොව, ගවයන්ට, බල්ලන්ට, කුරුල්ලන්ට, මසුන්ට, හා කුහුඹුවන්ටද භාෂාවක් ඇත. එපමණක් නොව බැක්ටීරියා, ඇමීබා, පැරමීසියම් ආදී ක්ෂුද්‍ර ජීවීන්ටද භාෂා පවතී. දන්නා තරමින් තවම විද්‍යාවෙන් සොයාගෙන නැතුව ඇති. නමුත් මම ප්‍රකාශ කරන්නේ සත්‍යය.
ජීවීන් අතර සන්නිවේදනය සිදුවන්නේ කෙසේද?
අණු චලනය වීමෙන් ශබ්දය ඇති වේ. එහි රිද්මය භාෂාවයි. ජීවීන් අතර ශබ්ද සන්නිවේදනය සිදුවන්නේද අණු ආශ්‍රයෙනි.
පටිච්චසමුප්පාදය පිළිබඳ කලින් ලිපියේ සිත් පහළ වන ආකාරය ගැන සාකච්ඡා කළා.
මොහොතක් මොහොතක් පාසා ජීවියාගේ විඤ්ඤාණය වන රූපකලාප හෙවත් පරමාණුක අංශු පුපුරයි. එයින් තාපයක් නිකුත් වේ. එම තාපයට අදාළ උෂ්ණත්වයක් පවතී. එම උෂ්ණත්වය ඇතැම් විට වචනයක් සැකසීමට තරම් ප්‍රබල වේ. වචනය සැකසෙන්නේ පිටවන උෂ්ණත්ව වලට අනුරූපව කම්පනය වන පරමාණුක අංශු වල රිද්මය ආශ්‍රයෙනි. වචනයක් සැකසුණු සැණින් එය පිට නොවේ. පිට වීමටත් හැකිය, නොවීමටත් හැකිය. වචනය පිට වීම උගුර ආශ්‍රිතව සිදුවන ක්‍රියාවලියකි. ඇතැම් ජීවීන්ගේ වෙනස් විය හැක. උදාහරණයක් ලෙස අමීබාවාට උගුරක් නොපවතී. සිරුරේ ඕනෑම ස්ථානයකින් කම්පනය ඇති කළ හැක. පරමාණුක අංශු වල රිද්මයානුකූල කම්පනය අණු විශාල වශයෙන් සෙලවීමට තරම් ප්‍රබල වුවහොත් ස්වරාලය ආශ්‍රිත පටක කම්පනය වේ. එමගින් ඒ ආශ්‍රිත වායු අණු රිද්මයකට අනුව සෙලවේ.
කලින් සඳහන් කළ පරමාණු පිපිරීමෙන් ඇති වන උෂ්ණත්වය මුඛයටද බලපායි. මෙය බොහෝ විට න්‍යුරෝන ආශ්‍රිතව සිදුවන්නකි. එමගින් මුඛයේ පටක කම්පනය වන අතර මුඛයේ යම් යම් ස්ථාන සෙලවීම මගින් පෙර සඳහන් කළ උගුරෙන් පිටවන කම්පනය වන වාත ධාරාවට තව දුරටත් රිද්මයක් එක් කරයි. එය අන්වායාම තරංග ලෙස බැහැර වේ.
එම අන්වායාම තරංග වෙනත් ජීවියෙකු විසින් හඳුනාගැනීමද සංකීර්ණ ක්‍රියාවලියකි. ජීවීයාගේ කනෙහි සෝතප්‍රසාදරූප බොහෝ ගණනක් පවතී. අන්වායාම තරංග ඒවායෙහි ගැටුණු විට ඒ රිද්මයටම ඒවාද කම්පනය වේ. සෝතප්‍රසාදරූප යනු බුදුදහමෙහි එන වචනයකි. එයට කියන විද්‍යාත්මක නම මා නොදනිමි. ඒවා කම්පනය වූ විට ඒ තුළ ඇති පරමාණුක අංශු පුපුරා තාපයක් නිකුත් වේ. එමගින් එය හඳුනාගැනීම සිදු වේ. පරමාණු නැවත සැකසේ.
ඕනෑම භාෂාවක් ආරම්භ වන්නේ විශ්වයේ රිද්මයට අනුකූලවය. වචනයක් හටගන්නේ පරමාණු කම්පනය වන රිද්මයට අනුකූලවය. ඕනෑම ක්‍රියාවලියක රිද්මයක් පවතී. ක්‍රියාවලියක් යනු ක්‍රියාවන් කිහිපයක එකතුවකි. පරමාණුක අංශුවක ස්ථානය වෙනස් වීම ක්‍රියාවක් ලෙස ගත හැකිය. කාල ප්‍රාන්තර කිහිපයකදී පරමාණුක අංශුව පවතින ස්ථානය, එහි අඩංගු ශක්තිය ආදිය අනුව රිද්මය තීරණය වේ.
ඕනෑම ක්‍රියාවකට ඒ හා සබැඳුණු රිද්මයක් තිබේ. ඊට අදාළ වචන ස්වරූපයක් සකස් වේ. කිසිදු භාෂාවක් නොදත් මාස කිහිපයක් වයස දරුවෙකුගේ කටින් 'මා', 'මමා', 'අම්මා' යනුවෙන් 'ම' ආශ්‍රිත වචනයක් ඉබේම කියැවේ. 'ම' යනුවෙන් අදහස් වන්නේ නිර්මාණයට අදාළ විශ්ව ශක්ති ස්වරූපයයි. එම දරුවා මවගේ නිර්මාණයකි. ඊට අදාළ රිද්මය එම දරුවා තුළ පවතී. 'ම' යනුවෙන් ඉබේම පැවසෙන්නේ ඒ නිසාය. සමහරු තර්ක කරන්න පුළුවන් එම දරුවාට අවටින් ඇසෙන ශබ්ද නිසා එහෙම පවසනවා කියා. නමුත් එසේ නොවන අවස්ථා වලත් එම සිදුවීමම වන බව පර්යේෂණ වලින් ඔප්පු වී ඇත.
ඕනෑම වස්තුවකට ඊට ආවේණික ශබ්ද ස්වරූපයක් පවතී. 'රා' මගින් ඉර, හිරු, සූර්යයා සංකේතවත් වේ. බොහෝ ආසන්න ගුණ ඇති වචන වලට ආසන්න ශබ්ද පවතී.
බුද්ධ, බුද්ධිය, බුද
පඨවි, පෘථිවි, පට්ට
ආපෝ, පාන, පැණි, පිනි
නාම, නම, නැමීම, නම්‍ය
ලෝකයේ සෑම භාෂාවක්ම සැදී ඇත්තේ තනි භාෂාවකිනි. භාෂා වල ඇති සමානතා නිසා ඒ බව හැඟෙයි. හෙළ භාෂාව, සංස්කෘත භාෂාව, ග්‍රීක භාෂාව ආදිය බොහෝ පැරැණි භාෂාවන්ය. ඒ භාෂා අතර සමානතා පවතී. උදාහරණයක් ලෙස 'හේලි' යන වචනය හෙළ භාෂාවේද ග්‍රීක භාෂාවේද පවතී. භාෂා දෙකෙහිම එහි තේරුම සූර්යයා වේ.
ඕනෑම ක්‍රියා ස්වරූපයකට අදාළ වචන ස්වරූපයක් පවතින බව කලින් සඳහන් කළෙමි. එහි විලෝමයද සත්‍ය වේ. ඕනෑම වචන ස්වරූපයකට අදාළ ක්‍රියා ස්වරූපයක්ද පවතී. මන්ත්‍ර වලින් සිදුවන්නේ ඒ කාර්යයයි. වචන සමූහයක් රිද්මයකට අනුව ඉතා නිවැරදිව ප්‍රකාශ කිරීමෙන් ඊට අදාළ සිදුවීමද සිදු වෙයි. ඇතැම් වචන තුළ එසේ විශිෂ්ට ශක්තියක් ගැබ්ව පවතී. එමෙන්ම එකම කාර්යයක් කරන අවස්ථාවක ඕනෑම වචනයක් දීර්ඝ කාලයක් පුරා මිනිසුන් බොහෝ ගණනකගේ මුවින් පිට වුවහොත්, එම වචනයට ශක්තියක් ගැබ් වෙයි. 'ශක්ති', 'බල', 'භගවා', 'නමෝ', 'බුද්ධ', 'දේවා', 'ලෝ', 'ඕම්', 'භාග්වතී, 'ජීසස්', 'අල්', 'රාවණා', 'ගුරු' එවැනි වචන වලට උදාහරණ කිහිපයකි.
නමුත් එම වචන වැරදි ලෙස දීර්ඝ කාලයක් භාවිතා කළහොත් එහි අඩංගු ශක්තිය හීන වේ. උදාහරණයක් ලෙස 'අරහං' හා 'සක්විති' යන ප්‍රබල වචන නූතනයේ වැරදි තේරුමක් හැඟෙන ආකාරයට පරිහරණය වේ. එය දීර්ඝ කාලයක් සිදු වුවහොත් එම වචන තුළ ඇති ශක්තිය අඩු වේ.
එහෙත් වෙනත් ලොවක ජීවීන් විසින් මෙවැනි වචනයක් වෙනත් තේරුමක් සඳහා භාවිතා කරන්නට පුළුවන. වචනයට අදාළ ශක්තිය තැන්පත් වන්නේ පරමාණු තුළය. එවැනි ලෝකයක පරමාණු වලින් මෙහෙට ඇති වන බලපෑම අවම වේ. එබැවින් එකම වචනයට වුවත් විවිධ ලෝක වල ඇත්තේ වෙනස් ශක්තීන්ය. පෘථිවියේ වුවද එක් එක් ප්‍රදේශ වල වචන වලට අදාළ ශක්තිය සුළු වශයෙන් වෙනස් වේ. උදාහරණයක් වශයෙන් 'අල්' යන වචනය වැඩිපුරම භාවිත වන්නේ අරාබි රටවලය. එබැවින් එම රටවල් වලදී එම වචනයේ ශක්තිය වැඩිය.
මෙලෙස භාෂාව පිළිබඳව තවත් කරුණු රාශියක් පවතී. ඔබගේ දැනුම සඳහා මෙම ලිපිය වැදගත් වේ යැයි මම සිතමි. ඔබේ අදහස් දැක්වීමට comment කරන ලෙස ඉල්ලා සිටිමි.
